De buurtcamping maken we samen…
In Lewenborg hebben ze deze zomer weer een heuse buurtcamping gehad. Drie dagen lang namen 51 kinderen en 44 volwassenen van diverse pluimage bezit van 35 tenten op het kampeerterrein. Dat wil zeggen: het scouting eiland van de Jutters, plus een deel van dierenweide Boegbeeld. Er werd gejongleerd, gemusiceerd, gedanst, gekletst, gespeeld, gezongen, gekookt, gelachen – en veel te snel was het allemaal weer voorbij.
Vorig jaar stapte Ingrid Blink als vrijwilliger in de auto om materiaal langs te brengen. Onderweg reed ze nog bijna een paar buurtgenoten aan. Die kwamen haar achterna, en bij aankomst zou blijken dat ook zij onderweg waren naar de buurtcamping. Pas daar hebben ze elkaar leren kennen. Eerder leefden ze langs elkaar heen.
Mensen die elkaar op straat normaal niet zouden groeten, komen elkaar hier tegen bij het groenten snijden of het afwassen…
Op avontuur
Voor Ingrid, intussen coördinator, is dat nou precies wat de buurtcamping voor de wijk betekent. ‘Mensen die elkaar op straat normaal niet zouden groeten, komen elkaar hier tegen bij het groenten snijden of de afwas.
Samen gaan ze iets leuks organiseren. Ze raken aan de praat en merken wat ze gemeen hebben: belangstelling, een hobby, gevoel voor humor misschien. Ze ontdekken de leuke kanten van elkaar, en ze ontdekken talenten en vaardigheden in zichzelf.’
Ga d’r maar aan staan
Zo’n buurtcamping krijg je niet zomaar van de grond. Het werd voorbereid door drie Lewenborgers, buurtgenoten om trots op te zijn! Voor hen begon het geregel en gedoe al in februari. Ze moesten in de wijk een geschikte campingplek vinden. Ze moesten het aankaarten bij de eigenaren, kijken of het kon, overleggen, afspraken maken.
Er moesten vergunningen komen en geld natuurlijk: ze moesten achter subsidie en sponsoren aan. Publiciteit, altijd belangrijk. Wie werft de vrijwilligers en de deelnemers, wie doet de inschrijvingen, wie maakt het programma? Er moet eten en drinken zijn, tenten en slaapzakken, hoe doen we het opzetten en afbreken, vervoer… Gelukkig stonden er ook nogal wat enthousiastelingen klaar om bij allerlei praktische zaken te helpen.
Het ware campinggevoel
Toen het eenmaal zover was, droegen alle campinggasten natuurlijk hun steentje bij. Dankzij hen werd het voor iedereen een plezierig en ontspannen lang weekend. Dat bleek al bij de aftrap in het eerste spel. Mensen lieten weten wat voor afspraken ze voor de camping belangrijk vonden.
Als je afval ziet liggen, pak het dan op. Ook al is het niet van jou. Dat is voor mij het vakantiegevoel. Samen verantwoordelijk zijn.
De schouders eronder
Dat vakantiegevoel wordt die paar dagen zomaar bereikbaar voor iedereen. Ook voor gezinnen die normaal niet op vakantie gaan, om welke reden ook. Het is bijzonder dat buurtgenoten en allerlei organisaties op zo’n ongedwongen, aanstekelijke manier kunnen samenwerken aan iets positiefs. Met elkaar versterk je het wijkgevoel.
Twee jaar op rij is het gelukt om de buurtcamping tot een groot succes te maken. Het zou mooi zijn als dat in 2020 weer kan. In Lewenborg kijken ze alweer reikhalzend uit naar nieuwe mensen die de kar willen helpen trekken: buurtgenoten met een frisse blik, die volgend jaar kunnen komen kamperen en zich voor de organisatie willen inzetten. Het is een dankbare klus: leuk, leerzaam en inspirerend. Laat het weten als je iemand op het oog hebt. Want reken maar dat het enorm veel voldoening geeft!